Σάββατο 27 Ιουλίου 2013

Τρίτη 23 Ιουλίου 2013

Σάββατο 20 Ιουλίου 2013

ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΔΙΑΖΥΓΙΩΝ

ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΔΙΑΖΥΓΙΩΝ
Τα παιδιά των διαζευγμένων συχνά κακοποιούνται ψυχολογικά, είτε γιατί γίνονται μοχλός πίεσης του ενός γονιού στον άλλο, είτε γιατί στερούνται επικοινωνίας του ενός γονιού, συνήθως του πατέρα , μιας και στην Ελλάδα το Νομικό σύστημα δίνει κατά 99 τοις εκατό την επιμέλεια στις μητέρες.  Στη χώρα μας, υπάρχουν ένα εκατομμύριο παιδιά διαζυγίων που μεγάλωσαν με τη μητέρα τους, εξαναγκαστικά μετά από μία δικαστική απόφαση. Περισσότερα από τα μισά, όχι μόνο δεν βλέπουν τον πατέρα τους αλλά και είναι εχθρικά μαζί του λόγω πλύσης εγκεφάλου και συκοφαντικής δυσφημίσεως.
Και αυτό το καλοκαίρι, αυτός ο συντριπτικά μεγάλος αριθμός παιδιών διαζυγίων, δεν θα περάσει το καλοκαίρι με τον πατέρα αλλά και κατά πάσα πιθανότητα, ούτε και με τη μητέρα διότι τα παιδιά αυτά αρχίζουν να απεχθάνονται και τους δύο γονείς, να αισθάνονται μειωτικά και να είναι ενάντια στη δικαιοσύνη και σ’ολόκληρη τη κοινωνία. Γίνονται τελικά παραβατικά, δίχως όνειρα, δίχως πρότυπα και ψυχωτικά/καταθλιπτικά. Το καλοκαίρι γάυτά είναι μαρτύριο αντί να είναι ευτυχία που θα βρίσκονται χαλαρά μαζί με τους γονείς τους.
Ο νόμος αντί να παρεμβαίνει ισοδίκαια για την ψυχολογία του παιδιού είναι τόσο παρωχημένος στην Ελλάδα με αποτέλεσμα αντί να προστατεύει, να γίνεται ένα εργαλείο που αυτοχρηματοδοτείται, πλουτίζοντας τους ίδιους λειτουργούς του , χωρίς να απονέμεται με αποτελεσματικότητα για το συμφέρον του παιδιού.
Οι δικαστικές αποφάσεις που δίνουν ελάχιστη (νόμιμη) επικοινωνία, αποδείχθηκαν καταστροφικές διότι η επικοινωνία γονέα-παιδιού αποτελεί βιωματικά και καθημερινή ανάγκη και δεν μπορεί να αντικατασταθεί από νόμους και εξωτερικούς προς τη φυσική και φυσιολογική κατάσταση και θέληση του παιδιού. Ε’άλλου είναι ανθρώπινο δικαίωμα.
Η επικοινωνία του παιδιού με τον απομακρυσμένο γονιό (πατέρα συνήθως) είναι πάντα συνδεδεμένη με το ΑΝ και ΠΟΣΟ διατροφή πληρώνεται από τον πατέρα. Ο ΝΟΜΟΣ αναλώνεται σε δικαστήρια , με ασφαλιστικά μέτρα, εφέσεις, εξώδικα και κλητήρες .... Αντί ο νόμος να προστατέψει το παιδί, πλουτίζει τους λειτουργούς του, επειδή κάποιος από τους 2 γονείς χρησιμοποιεί τον ίδιο το νόμο μοχλεύοντας την συμπεριφορά του ανήλικου. Αποτέλεσμα είναι, η ψυχολογία του παιδιού να καταρρακώνεται, η κοινωνική συνοχή της Ελληνικής Κοινωνίας να απειλείται σοβαρά από τα διαλυμένα ζευγάρια και τα παιδιά τους και το μέλλον της κοινωνίας μας να τείνει να μας κάνει όλους ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ μεταξύ μας. Ο ΣΥ.Γ.Α.Π.Α. (Σύλλογος για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια www.sos-sygapa.eu ) Μάχεται για ΙΣΑ οικογενειακά Δικαστήρια , με παρουσία παιδοψυχολόγων και Κοινωνικών Λειτουργών , Μάχεται για να ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΕΙ και στην Ελλάδα το P.A.S (Parental Alientation Syndrome-Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης) , Μάχεται για να μην κακοποιούνται ψυχολογικά τα παιδιά από τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης σε θέματα επικοινωνίας με τον Πατέρα και σε θέματα των εξαντλητικών διατροφών που καλείται πάντα να πληρώνει.
Είναι αναγκαία η μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου με: Οικογενειακά δικαστήρια, οικογενειακούς δικαστές με γνώσεις ψυχολογίας/παιδοψυχιατρικής, κοινωνικές υπηρεσίες με πραγματογνώμονες/ειδικούς παιδαγωγούς, διαμεσολαβητές, συνεπιμέλεια και εναλλασσόμενη κατοικία και να ερωτάται το παιδί στην αρχή του διαζυγίου όχι όμως από δικαστές. Αλλά κυρίως, να αναπτυχθεί παιδεία/πολιτισμός και κοινωνική πολιτική της τοπικής αυτοδιοίκησης με ειδικά γραφεία κοινωνικών υπηρεσιών για προβληματικά ζευγάρια και διαζύγια.
Η πλύση εγκεφάλου και η συκοφαντική δυσφήμιση σε συνδυασμό με ανεγκέφαλους, απατεώνες και δικομανείς δικηγόρους, καταστρέφουν παιδί και πατέρα δημιουργώντας το Σύνδρομο Γονικής Αλλοτρίωσης-Αποξένωσης το οποίο είναι ψυχιατρικό φαινόμενο αποστροφής του παιδιού από τον γονέα που δεν έχει την επιμέλεια. (http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%8D%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%BF_%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82_%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BE%CE%AD%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7%CF%82).
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΔΥΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ:
1) Η απόφαση 952/2007 Μονομελούς Πρωτοδικείου  Θεσσαλονίκης διατυπώνει την άποψη ότι: ‘παραδοσιακά η γονική μέριμνα των μικρής ηλικίας τέκνων πρέπει να ανατίθεται στη μητέρα τους λόγω του ότι έχουν ανάγκη της μητρικής στοργής και ιδιαιτέρων περιποιήσεων, όμως κατά τις νεώτερες ιατρικές παιδαγωγικές και ψυχολογικές έρευνες, αυτό ισχύει μόνο για τη νηπιακή ηλικία, για την οποία αναγνωρίζεται σαφής βιοκοινωνική υπεροχή στη μητέρα’. (!!!)
2) Η απόφαση 35/2009, του Μονομελούς Πρωτοδικείου  Αθηνών αναθέτει προσωρινά την επιμέλεια στη μητέρα, με το παρακάτω αιτιολογικό, όταν αγνοεί παντελώς τις απειράριθμες παρεμποδίσεις επικοινωνίας που κάνει η μητέρα: «η μονομερής και αυθαίρετη συμπεριφορά του πατέρα να παραβιάσει την επιμέλεια του ανηλίκου και να το εκθέσει σε φυσική και ψυχική δοκιμασία αναθέτοντας εν τοις πράγμασι την επιμέλεια στους γονείς του καταδεικνύει την έλλειψη υπευθυνότητας και την ανωριμότητά του να ανταποκριθεί στα πρόσθετα καθήκοντα και την αυξημένη ευθύνη που επιτάσσει το καθήκον άσκησης επιμέλειας του ανηλίκου. Λεκτέον ότι η αναίτια και αβασάνιστη στέρηση του ενός από τα δύο γονεϊκά πρότυπα της ζωής του δεν αντισταθμίζεται ούτε αναπληρώνεται από κανένα άλλο υλικό αγαθό ούτε βέβαια υποκαθίσταται από την παρουσία άλλων προσώπων στη ζωή του, αντίθετα το οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε συναισθηματικό ακρωτηριασμό». (!!!).
Δεν αποτελεί έκπληξη, λοιπόν, το γεγονός ότι μειώνεται ο αριθμός των γάμων στην Ε.Ε. Το 2008 έγιναν 4,9 γάμοι ανά 1.000 άτομα, έναντι 5,1 το 1998 και 6,3 το 1990. Η χώρα με τους λιγότερους γάμους είναι η Σλοβενία (3,3 ανά 1.000 κατοίκους) και ακολουθούν η Βουλγαρία (3,6), το Λουξεμβούργο (3,9) και η Ουγγαρία (4). Στον αντίποδα βρίσκονται η Κύπρος (7,7 ανά 1.000 κατοίκους το 2008), η Λιθουανία (7,2) και η Ρουμανία (6,9). Στην Ελλάδα έγιναν 4,8 γάμοι ανά 1.000 κατοίκους το 2008, έναντι 5,1 το 1998 και 5,8 το 1980. Σύμφωνα με τα στατιστικά της «ΙΝSΕΕ», το 2007, η Γαλλία κλέβει τα σκήπτρα στη γονιμότητα από την Ιρλανδία που κατείχε τα τελευταία χρόνια τα πρωτεία.

Τρίτη 16 Ιουλίου 2013

Πως θα καταλάβεις αν το παιδί σου κάνει χρήση ναρκωτικών;


Πολλές φορές κάποια παιδιά κάνουν χρήση ουσιών και οι γονείς μπορεί να μην το καταλάβουν. Η ψυχολόγος Αλεξάνδρα Καππάτου σε ενημερώνει ποια είναι τα συμπτώματα...
ενός παιδιού που κάνει ναρκωτικά...

Οι γονείς έχουν μείνει με την αίσθηση ότι αν το παιδί τους έκανε κατάχρηση ουσιών θα τους ζητούσε πολλά χρήματα. Αυτό όμως αληθεύει για πολύ λίγες ουσίες και κυκλοφορούν αρκετές σε προσιτές τιμές, όπως π.χ. με 10 ευρώ ανά δόση.

Άλλοι γονείς είναι ήσυχοι επειδή νομίζουν ότι αν το παιδί τους έπαιρνε ναρκωτικά θα «πονηρεύονταν» σίγουρα θα σύχναζε σε κακόφημα κέντρα ή «θα έβλεπαν το θολωμένο βλέμμα του».

Ωστόσο, πολλές ουσίες και χαπάκια κυκλοφορούν στην πλατεία της γειτονιάς, ακόμα και έξω από το σχολείο του παιδιού. Παράλληλα, κυκλοφορούν ουσίες που δεν «θολώνουν» καθόλου το βλέμμα, αλλά απεναντίας προκαλούν στα παιδιά υπερδιέγερση και ευφορία. Όταν περάσει η επίδρασή τους, το παιδί δεν παρουσιάζει τίποτα ξεχωριστό στην εμφάνιση ή τη συμπεριφορά του.

Οι πιο πολλοί γονείς έχει διαπιστωθεί ότι αντιλαμβάνονται το πρόβλημα περίπου 1-2 χρόνια αφότου έχει ξεκινήσει η περιστασιακή χρήση ναρκωτικών από το παιδί τους. Πολλές φορές μάλιστα δεν αναζητούν αμέσως βοήθεια και έτσι χάνουν άλλα 1-2 χρόνια, συχνά με μάταιες προσπάθειες.

Στην αρχή των πειραμάτων είναι δύσκολο να παρατηρηθούν σημαντικές αλλαγές, αλλά στην πορεία τα συμπτώματα μπορεί να είναι κάποιο από τα εξής...

- Πιθανόν το παιδί να δείχνει προτίμηση προς συγκεκριμένες παρέες και να αποφεύγει χωρίς λόγο κάποιες άλλες πιο συμβατικές.

- Μπορεί να αρχίσει να αποφεύγει τη συντροφιά των γονιών.

- Μπορεί να καπνίζει. Τα περισσότερα παιδιά που καπνίζουν ΔΕΝ παίρνουν ναρκωτικά. Ωστόσο τα περισσότερα παιδιά που παίρνουν ναρκωτικά, συνήθως παράλληλα αρχίζουν και να καπνίζουν.

- Το παιδί έχει γενικά αλλάξει συμπεριφορά, δείχνει απόμακρο, κουρασμένο, παραμελεί την ατομική του καθαριότητα, δεν είναι συνεργάσιμο.

- Παρουσιάζει έντονες διακυμάνσεις στη διάθεσή του.

- Ίσως εμφανίζει έντονη υπνηλία ή αϋπνία.

- «Ξεκόβει» από τους παλιούς του φίλους.

- Κάνει συχνά περίεργα τηλεφωνήματα με αξιοσημείωτη μυστικότητα.

- Τον τελευταίο καιρό λέει αρκετά ψέματα.

- Δείχνει γενικά πιο ευερέθιστο και αμυντικό. Ρίχνει πιο εύκολα τις ευθύνες στους άλλους.

- Συμπεριφέρεται με τρόπο που δείχνει ότι ίσως δεν απορρίπτει πια τη χρήση ναρκωτικών ουσιών.

- Ξαφνικά καπνίζει ανοιχτά στο σαλόνι χωρίς να έχει προηγηθεί καμία συζήτηση επ’ αυτού.

- Έχει τύχει να μπλέξει σε παραβατική συμπεριφορά που οι γονείς απέδωσαν τότε σε κακή σύμπτωση.

- Αν έχει αλλάξει η στάση του απέναντι στο σχολείο, κάνει κοπάνες και πέφτουν οι βαθμοί.

- Κάνει παρέα με μεγαλύτερα ή συνομήλικα παιδιά που οι γονείς έχουν υπόνοιες ότι δεν αποκλείεται να κάνουν χρήση ναρκωτικών.

- Προμηθεύεται φάρμακα που οι γονείς δεν ξέρουν σε τι τα χρειάζεται.

- Έχει τύχει να το δουν να παραπατά ή να μιλάει σαν μεθυσμένο χωρίς να έχει πιει.

- Γελάει και χαχανίζει χωρίς λόγο.

- Έχει κατά καιρούς αποχαυνωμένο βλέμμα.

- Ζητάει πολλά γλυκίσματα.

- Αρχίζει ξαφνικά να χρησιμοποιεί διάφορα αρωματικά στόματος.

- Τα μάτια του είναι κατά καιρούς θολά ή πολύ κόκκινα και οι κόρες είναι άλλοτε πολύ διασταλμένες και άλλοτε πολύ μικρές.

- Ίσως τελειώνουν πολύ γρήγορα τα ποτά στο σπίτι.

- Ζητάει παραπάνω χρήματα ή αντίθετα βρίσκεται με πολλά χρήματα που δεν του τα έχετε δώσει εσείς.

- Χρησιμοποιεί «αργκό» που δεν συνήθιζε παλιά.

- Μήπως κάποιος φίλος, γνώριμος ή καθηγητής του είπε ποτέ στο παρελθόν «για πρόβλημα ναρκωτικών» γενικά στην παρέα του παιδιού του;

Αν ο γονιός έχει ήδη υπόνοιες, θα πρέπει ψύχραιμα και ουδέτερα να κοιτάξει το παιδί του σαν αντικειμενικός παρατηρητής και να αναλογιστεί τα εξής:

Πόσο βέβαιος είναι ο ίδιος πως το παιδί του ΔΕΝ έκανε ποτέ χρήση ναρκωτικών. Με απλά λόγια «βάζει το χέρι του στη φωτιά» ή αφήνει ένα μικρό περιθώριο να πέφτει έξω;
http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr/2012/03/blog-post_9331.html

Τρίτη 2 Ιουλίου 2013

ΣΥΓΑΠΑ ΔΡΑΜΑΣ: Αυτοκτονίες νέων: 16χρόνος στην Ξάνθη, 22χρονος στ...

ΣΥΓΑΠΑ ΔΡΑΜΑΣ: Αυτοκτονίες νέων: 16χρόνος στην Ξάνθη, 22χρονος στ...: -Σοκαρισμένοι όλοι από την αυτοκτονία του νερού μαθητή -Βούτηξε στο κενό, σκορπώντας τον θρήνο στην οικογένεια του
Γιατί δεν αναφέρουν το οικογενειακό πρόβλημα?
Αυτοκτονίες και άλλων τις τελευταίες μέρες: 22χρονος στα Χανιά, 48χρονος στη Ρόδο, 51χρονος στα Φάρσαλα.
Επίσης απόπειρες από φοιτητές/φοιτήτριες όπως αυτή στο Βόλο που πήγε να πνιγεί.