Πατέρας και γιος έδωσαν μαζί πανελλήνιες και πέτυχαν και οι δύο!
Οδοκαθαριστής ο πρώτος, σερβιτόρος ο δεύτερος, ήταν συμμαθητές στο νυχτερινό λύκειο, τώρα έγιναν και συμφοιτητές στα ΤΕΙ!
Ο 50χρονος Μανώλης Νταουντάκης και ο 19χρονος γιος του Γιάννης πήγαιναν μαζί Λύκειο, έδωσαν πανελλήνιες εξετάσεις και πέτυχαν και οι δύο στο....
τμήμα ηλεκτρολογίας (ο πρώτος του ΤΕΙ Ηρακλείου και ο δεύτερος του ΤΕΙ Λαμίας). Λέει σχετικά ο πατέρας: "Δίνοντας Πανελλαδικές Εξετάσεις μαζί με τον γιο μου, είχαμε μια κρυφή ελπίδα ότι θα τα καταφέρουμε.
Τώρα που πετύχαμε τον στόχο της εισαγωγής μπαίνει ο επόμενος, αυτός του πτυχίου. Είχα τελειώσει μια μέση ιδιωτική σχολή εδώ στα Χανιά, μετά το γυμνάσιο, πριν από πολλά χρόνια... Μέσα μου πάντα ήθελα να συνεχίσω για να τελειώσω το λύκειο και, γιατί όχι, και να σπουδάσω. Όταν ο γιος μου ο Γιάννης απορρίφθηκε από απουσίες στη β' λυκείου του είπα: "Θα ξαναγραφτείς στο σχολείο αλλά αυτή τη φορά θα έλθω και εγώ μαζί". Γραφτήκαμε λοιπόν και οι δύο στην ίδια τάξη. Ηταν φορές που τελείωνε το μάθημα και έπρεπε να πάμε για δουλειά. Αλλά όλα αυτά τα αντιμετωπίζαμε γιατί είχαμε άριστη σχέση με τους καθηγητές και με τους άλλους μαθητές καθώς ο ένας παρότρυνε τον άλλο και μου άρεσαν και τα περισσότερα μαθήματα. Προσωπικά ξανάνιωσα, πέρασα μια δεύτερη εφηβεία και η διαδικασία των πανελλαδικών μου έκανε καλό, αν και τώρα βλέπω ότι αν είχα διαβάσει λίγο περισσότερο ίσως να περνούσα σε ακόμα καλύτερη σχολή". Ο γιος του Γιάννης αναφέρει: "Στην αρχή το να έχω συμμαθητή τον πατέρα μου δεν ήταν και ό,τι καλύτερο, το είδα αρνητικά. Αλλά το ξεπέρασα γρήγορα γιατί πάνω από όλα είμαστε φίλοι. Βοηθιόμασταν στα μαθήματα, μερικές φορές που δεν ήξερε αυτός το μάθημα... το έλεγα εγώ αντί για αυτόν".
http://www.katoci.com/
Ο 50χρονος Μανώλης Νταουντάκης και ο 19χρονος γιος του Γιάννης πήγαιναν μαζί Λύκειο, έδωσαν πανελλήνιες εξετάσεις και πέτυχαν και οι δύο στο....
τμήμα ηλεκτρολογίας (ο πρώτος του ΤΕΙ Ηρακλείου και ο δεύτερος του ΤΕΙ Λαμίας). Λέει σχετικά ο πατέρας: "Δίνοντας Πανελλαδικές Εξετάσεις μαζί με τον γιο μου, είχαμε μια κρυφή ελπίδα ότι θα τα καταφέρουμε.
Τώρα που πετύχαμε τον στόχο της εισαγωγής μπαίνει ο επόμενος, αυτός του πτυχίου. Είχα τελειώσει μια μέση ιδιωτική σχολή εδώ στα Χανιά, μετά το γυμνάσιο, πριν από πολλά χρόνια... Μέσα μου πάντα ήθελα να συνεχίσω για να τελειώσω το λύκειο και, γιατί όχι, και να σπουδάσω. Όταν ο γιος μου ο Γιάννης απορρίφθηκε από απουσίες στη β' λυκείου του είπα: "Θα ξαναγραφτείς στο σχολείο αλλά αυτή τη φορά θα έλθω και εγώ μαζί". Γραφτήκαμε λοιπόν και οι δύο στην ίδια τάξη. Ηταν φορές που τελείωνε το μάθημα και έπρεπε να πάμε για δουλειά. Αλλά όλα αυτά τα αντιμετωπίζαμε γιατί είχαμε άριστη σχέση με τους καθηγητές και με τους άλλους μαθητές καθώς ο ένας παρότρυνε τον άλλο και μου άρεσαν και τα περισσότερα μαθήματα. Προσωπικά ξανάνιωσα, πέρασα μια δεύτερη εφηβεία και η διαδικασία των πανελλαδικών μου έκανε καλό, αν και τώρα βλέπω ότι αν είχα διαβάσει λίγο περισσότερο ίσως να περνούσα σε ακόμα καλύτερη σχολή". Ο γιος του Γιάννης αναφέρει: "Στην αρχή το να έχω συμμαθητή τον πατέρα μου δεν ήταν και ό,τι καλύτερο, το είδα αρνητικά. Αλλά το ξεπέρασα γρήγορα γιατί πάνω από όλα είμαστε φίλοι. Βοηθιόμασταν στα μαθήματα, μερικές φορές που δεν ήξερε αυτός το μάθημα... το έλεγα εγώ αντί για αυτόν".
http://www.katoci.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου